เชื่อใจเหมือนเด็ก ๆ
ความเชื่อถือเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของเด็ก เมื่อพวกเขาเกิดการดูแลของพวกเขาอยู่ในมือของพ่อแม่ พวกเขาขึ้นอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาสำหรับทุกสิ่ง หากผู้ปกครองไม่เปลี่ยนพวกเขาพวกเขาจะยังคงอยู่ในผ้าอ้อมที่สกปรกเป็นระยะเวลานาน หากพ่อแม่ไม่ให้อาหารพวกเขาพวกเขาจะอดอาหาร หากผู้ปกครองไม่ชอบความต้องการไม่ว่าจะเป็นด้านอารมณ์ร่างกายหรือจิตใจเด็กจะถูกทอดทิ้ง มนุษย์ทุกคนต้องการสัมผัสพิเศษที่ผู้ดูแลที่มีความรักเท่านั้นที่สามารถมอบให้เพื่อความเจริญรุ่งเรือง เด็กทุกคนต้องถูกกักและรักอย่างแท้จริง พ่อแม่ที่ดูถูกเหยียดหยามจะไม่ตอบสนองความต้องการของลูกเลย เด็ก ๆ หลายคนในประเทศของเราหิวเพราะการละเลย หลายคนประสบกับการละเมิดทางร่างกายจิตใจและอารมณ์จากผู้ปกครอง เมื่อเด็กโตขึ้นและอายุมากขึ้นพวกเขาเรียนรู้ว่าพวกเขาไม่สามารถไว้วางใจพ่อแม่ที่ไม่เหมาะสมได้

เด็กไม่สามารถไว้วางใจได้ว่าพ่อแม่ที่ไม่เหมาะสมของพวกเขาจะมีแนวโน้มที่จะต้องการและช่วยดูแลพวกเขา ลองนึกภาพว่ามันจะเป็นอย่างไรสำหรับเด็กที่ต้องการกอดจากพ่อแม่ แต่การกอดนั้นไม่เคยเกิดขึ้น ลองนึกภาพการเป็นเด็กที่หิวโหยอย่างแท้จริงแต่ทว่าไม่มีอาหารให้กิน ลองนึกภาพการเป็นเด็กที่ไปโรงเรียนด้วยเสื้อผ้าที่สกปรกและไม่มีอาหารกลางวันเพราะพวกเขาไม่ได้ให้บริการในพื้นที่นั้น เด็ก ๆ เหล่านี้เรียนรู้ตั้งแต่เนิ่นๆถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีความต้องการพวกเขาจะไม่ได้พบกัน

เด็กที่ถูกทารุณกรรมเรียนรู้อย่างรวดเร็วว่าพวกเขาไม่สามารถไว้ใจผู้ทำร้ายได้เพื่อหยุดทำร้ายพวกเขา เด็กที่มีสุขภาพดีและเป็นที่รักเรียนรู้ตั้งแต่ต้นว่าข้อผิดพลาดนั้นไม่เป็นไรและมีบทเรียนที่ต้องเรียนรู้ผ่านพวกเขา อย่างไรก็ตามเด็กที่ถูกทารุณกรรมได้เรียนรู้ตั้งแต่เนิ่นๆว่าความผิดพลาดนั้นเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากเพราะเมื่อพวกเขาทำผิดพวกเขาจะถูกทำร้ายทั้งทางร่างกายและจิตใจ สำหรับเด็กคนนี้จะมีความกลัวว่าพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บในสิ่งที่พวกเขาทำ เส้นแบ่งระหว่างพฤติกรรมที่ดีและพฤติกรรมไม่ดีจะถูกลบอย่างรวดเร็วและเด็กจะไม่สามารถรู้ความแตกต่างระหว่างทั้งสองได้ ดังนั้นเด็กจะลังเลที่จะทำอะไรเพราะกลัวถูกทำร้าย

เด็กที่ถูกทารุณกรรมไม่สามารถเชื่อใจผู้ที่ทำผิดสัญญาได้ว่าจะไม่เกิดขึ้นอีก ในไม่ช้าพวกเขาก็เรียนรู้ว่าเมื่อใดก็ตามที่พ่อแม่โกรธพวกเขาจะเจ็บปวดแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ทำอะไรผิดก็ตาม ในสายตาของพ่อแม่ที่ไม่เหมาะสมไม่ว่าเด็กจะทำอะไรผิดและเด็กก็จะถูกทำร้าย แม้ว่าพ่อแม่ของเด็กจะบอกพวกเขาว่าพวกเขารู้สึกเสียใจที่ทำร้ายพวกเขา แต่เด็กก็ไม่สามารถเชื่อใจในคำพูดและคำสัญญาของผู้ทำร้าย บางครั้งผู้ปกครองจะพาเด็กออกไปซื้อของเล่นเพื่อทำมัน เด็กจะได้เรียนรู้ว่าแม้ว่าพวกเขาจะได้รับของเล่นใหม่ แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บอีก

เมื่อถึงจุดหนึ่งเด็กจะเริ่มหมดความเชื่อมั่นไม่เพียง แต่ผู้ทำร้าย แต่ในทุกคนที่พวกเขาเข้ามาติดต่อด้วย ในด้านหลังของจิตใจของพวกเขาจะเป็นคำถามว่าคนอื่นจะทำร้ายพวกเขาด้วยหรือไม่ ความไว้วางใจกลายเป็นปัจจัยสำคัญในชีวิตของเด็กที่ถูกทารุณกรรม เมื่อพวกเขาเติบโตพวกเขาจะสูญเสียความไว้วางใจในทุก ๆ คนโดยเฉพาะผู้มีอำนาจ พวกเขาสงสัยอยู่ตลอดเวลาว่าพวกเขาสามารถไว้วางใจครูอาจารย์ที่ปรึกษาอาจารย์ใหญ่ ฯลฯ เชื่อถือได้ยากมากในตอนนี้ เด็กอาจรู้สึกราวกับว่าพวกเขาอยู่คนเดียวอย่างสมบูรณ์ในชีวิตของพวกเขา พวกเขาอาจรู้สึกว่าไม่มีใครสามารถหันไปขอความช่วยเหลือได้ พวกเขาอาจรู้สึกราวกับว่าพวกเขาไม่สามารถไว้ใจใครให้เปิดเผยและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากำลังประสบอยู่ นี่เป็นเรื่องยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเด็กอยู่ในวัยหนุ่มสาวและประสบกับอารมณ์ที่ยากลำบากมากมาย พวกเขาอาจสงสัยว่าทุกคนจะทำร้ายพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขาพูดหรือทำ พวกเขาอาจกลัวว่าสิ่งที่พวกเขาทำหรือพูดไม่ถูกต้องดังนั้นพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บ

ในที่สุดการขาดความไว้วางใจจะทำให้เด็ก ๆ เหล่านี้โตขึ้นและพวกเขาจะเติบโตขึ้นเพื่อมีปัญหาความไว้วางใจในฐานะผู้ใหญ่ บทความของสัปดาห์ถัดไปจะพูดถึงความไว้วางใจในฐานะผู้ใหญ่เมื่อผู้ใหญ่เป็นผู้รอดชีวิตจากการถูกทารุณกรรมเด็ก