โทษตัวเองสำหรับการตายของลูกของคุณ
ทำไมเราไม่เห็นมัน ทำไมเราไม่ทราบว่าเธอป่วยมาก ทำไมเราถึงพลาดสัญญาณ? ทำไมฉันถึงปล่อยให้เธอขับรถเมื่อเธอบอกฉันว่าเธอเหนื่อย ทำไมฉันถึงปล่อยให้เขาขี่จักรยานบนถนนสายนั้น? ทำไมเราไม่ได้รับความเห็นที่สอง? ทำไมฉันไม่ ...

เราสามารถคิดถึงคำถามมากมายที่จะถามตัวเองว่าทำไมเราจึงไม่ทำมากขึ้นเพื่อป้องกันการเสียชีวิตของลูก เรามักจะถามคำถามเหล่านี้และตำหนิตัวเองในสิ่งที่เกิดขึ้น เราสามารถเอาชนะตัวเองจนถึงจุดที่เกลียดชังตนเองอย่างที่สุดสำหรับสิ่งที่เราทำหรือไม่ทำ ถ้าเพียงเรารู้แล้วสิ่งที่เรารู้ตอนนี้ ความเจ็บปวดของการเข้าใจถึงปัญหาหลังเหตุการณ์เป็นศัตรูที่ทนไม่ได้

บางคนมีประสบการณ์การตายอย่างกะทันหันจากความเจ็บป่วยที่มองไม่เห็น บางคนประสบกับความทุกข์ทรมานมานานเนื่องจากป่วยเป็นโรคและยังมีคนอื่นที่เคยประสบอุบัติเหตุอย่างกะทันหัน โดยไม่คำนึงว่าฉันคิดว่าพวกเราทุกคนในฐานะพ่อแม่ที่ถูกปลิดชีพมีเวลาตำหนิตัวเอง เรามักจะสงสัยในสิ่งที่เราสามารถทำได้แตกต่างกันเพื่อช่วยลูกของเรา เราสงสัยว่าการตัดสินใจบางอย่างของเรานั้นผิดหรือไม่และนั่นอาจทำให้เราเสียชีวิต เราตั้งคำถามตัวเองด้วยความหวังว่าเราจะมีใครบางคนที่จะตำหนิเพื่อให้เรามีใครบางคนที่จะโกรธ ฉันคิดว่าความรู้สึกทั้งหมดนี้เป็นเรื่องปกติ ว่าเรากำลังประสบกับองค์ประกอบของความเศร้าโศก เพื่อให้สามารถควบคุมความโกรธของเราที่ไหนสักแห่งจะช่วยให้เราบรรเทาบางอย่าง แต่การที่ความโกรธที่ตัวเราเองจะเป็นอันตราย

ฉันเขียนวันนี้เพื่อเตือนตัวเองและคนอื่น ๆ ว่าเราต้องไม่กระหน่ำยิงตัวเองอย่างต่อเนื่องกับความผิดและสำนึกผิดที่ไม่ได้ทำสิ่งที่แตกต่าง เราไม่สามารถบอกเล่าเหตุการณ์เหล่านี้ได้ เราไม่สามารถรู้ผลลัพธ์ได้ ถ้าฉันอยู่ในเส้นทางแห่งความเกลียดชังตัวเองฉันก็จะต้องพินาศด้วย ในจิตวิญญาณและสุขภาพของฉันฉันได้รับบาดเจ็บ ฉันเป็นร่างกายที่เปราะบางและวิญญาณที่ชั่วร้าย ฉันไม่สามารถเสี่ยงต่อการบาดเจ็บต่อตัวเองได้เพราะมันจะสร้างอันตรายต่อครอบครัวที่รอดชีวิตของฉัน ความผิดและสำนึกผิดจะหลีกเลี่ยงการทำลายล้างโลกที่แตกสลายของเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ฉันเตือนตัวเองทุกวันว่าฉันไม่ได้เป็นหมอและฉันไม่สามารถรู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในร่างกายของลูกสาวฉัน ฉันเชื่อในมืออาชีพหมอที่บอกว่าเธอสบายดี ฉันเตือนตัวเองว่าฉันไม่สามารถควบคุมชะตากรรมของผู้อื่นได้ ฉันเตือนตัวเองว่าฉันทำในสิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสิ่งที่ถูกต้องในเวลานั้น ฉันเตือนตัวเองว่าฉันรักลูกของฉันมากแค่ไหนและทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อความสุขและความเป็นอยู่ที่ดีของเธอ ฉันเตือนตัวเองว่าในโลกนี้ลูกสาวของฉันรู้จักความรักจากพ่อแม่ของเธอครอบครัวของเธอและเพื่อน ๆ ของเธอ เราจะไม่โทษความสยองขวัญที่เราเผชิญ ให้เราหาคำปลอบใจในเรื่องนั้น